Γλυνιαδάκη Κρυστάλλη
[Του Αγίου Βαλεντίνου ανήμερα]
Τα όμορφα πράγματα αυτού του κόσμου πρέπει να γιορτάζονται.Τα όμορφα, νεαρά κορίτσιατα μακριά μαλλιά τους, το δέρμα τουςπου είναι ελαστικό κι ευωδιάζειτα δυνατά τους δάχτυλα και τα γεράτους κόκαλα μέσα απ’ τους λεπτούς,αθλητικούς μηρούς τους.Τον καθαρό αέρα, αύρα θαλασσινή,το χρυσαφένιο φως που απλώνεται μετά τη βροχή καιδιαπερνά μπετόν και παραθυρόφυλλατο εκτυφλωτικό λευκό που αναδίνουν τα μάρμαρα.Τους συνταξιούχους αρχιτέκτονες αυτού του κόσμουπου σπούδασαν στο Παρίσικι εν μέσω κρίσης πλησιάζουν και σου ζητούνπέντε ευρώ, μ’ αξιοπρέπεια,για ένα ρολόι, ντυμένοι σα να πήγαιναν δουλειάμε ό,τι δύναμη τούς έχει απομείνει, φωνήκάτι λιγότερο από σταθερή, μα περήφανη ακόμασα να σου λέει: εδώ είμαι ακόμα, προσπαθώσαν άνθρωπος να ομορφύνω αυτόν τον κόσμοσαν τα κορίτσια που το κάνουν ασυνείδητα, εγώτο κάνω ταπεινά και στα εβδομήντα.
Επιλογές Ανδρέα Γκένιου
